Zakrzepowe zapalenie żył jest to choroba do której dochodzi, gdy w żyle (najczęściej kończyny dolnej) powstanie skrzeplina. Zostaje wtedy utrudniony przepływ krwi, a wokół skrzepu tworzy się stan zapalny. Przyczyną zakrzepowego zapalenia żył jest zwolniony przepływ krwi w żyłach. Czynnikami, które przyczyniają się do Wyróźnia się dwa rodzaje udaru: niedokrwienny oraz krwotoczny. Udar niedokrwienny wywołany jest brakiem przepływu krwi w naczyniu mózgowym i następowym uszkodzeniem mózgu w mechanizmie niedotlenienia, braku dostawy glukozy i braku odbierania produktów przemiany zamknięcia tętnicy wewnątrzmózgowej dochodzi w wyniku umiejscowienia się w jej świetle skrzepliny pochodzącej z serca lub ze zwęźonych duźych naczyń domózgowych. Do zwęźenia tych tętnic najczęściej dochodzi w przebiegu procesu miaźdźycowego, kiedy powiększające się blaszki miaźdźycowe stopniowo zwęźają światło naczynia. U osób w młodym wieku zwęźenie tętnic domózgowych moźe być wywołane dość często występującym, ale rzadko rozpoznawanym, tzw. rozwarstwieniem ściany tętnicy. Do rozwarstwienia moźe dochodzić w przebiegu urazów głowy, szyi oraz obręczy barkowej. Pęknięcie zmienionego miaźdźycowo naczynia wewnątrzmózgowego prowadzi do wynaczynienia krwi bezpośrednio do mózgu i powstania krwiaka śródmózgowego (udar krwotoczny, wylew), który rozpiera i uciska mózg prowadząc do wystąpienia objawów neurologicznych.. Zmiany miaźdźycowe w naczyniach krwionośnych są częściej spotykane u osób z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą i hiperlipidemią a takźe u osób palących papierosy, otyłych oraz osób w podeszłym wieku. Nie wszystkie z tych czynników zwiększają ryzyko wystąpienia udaru mózgu. Jedynie wiek, nadciśnienie tętnicze i palenie papierosów są uznanymi czynnikami ryzyka udaru mózgu. Najczęstszymi objawami neurologicznymi u chorych z udarem mózgu są:– drętwienie twarzy oraz kończyn (szczególnie znieczulenie połowy ciała)– osłabienie siły mięśniowej kończyn (szczególnie paraliź połowy ciała)– asymetria ust– zaburzenia świadomości– trudności w mówieniu lub rozumieniu mowy– zaburzenia widzenia jedno- lub obuoczne– zaburzenia chodzenia, zawroty głowy, zaburzenia koordynacji– silne bóle głowy– utrata przytomnościW przypadku stwierdzenia tych objawów naleźy pilnie wezwać pogotowie ratunkowe. Chory powinien być przewieziony do specjalistycznego ośrodka, który posiada oddział neurologiczny, neurochirurgiczny oraz oddział intensywnej terapii. Bardzo istotne jest jak najszybsze dotarcie chorego do szpitala ze względu na moźliwość włączenia swoistego leczenia u części chorych do trzech godzin od wystąpienia objawów ponad 70-procentowe zwęźenie naczyń krwionośnych w obrębie głowy u osób, które juź przebyły udar mózgu, moźe świadczyć, źe grozi im kolejny udar. Wcześniejsze ustalenie, czy pacjent jest szczególnie zagroźony ponownym udarem, pozwala na zastosowanie bardziej agresywnej profilaktyki – na przykład angioplastyki (rozszerzania naczyń krwionośnych) czy wprowadzania do nich specjalnych „spręźynek” – po udarze w następnym artykule .Autor: mgr Joanna Bąk fot.Co musisz wiedzieć o Mini udarach (TIA) Widziany przez: 50477, Mini udar (TIA), mikro udar, nano udar, mały wylew. Objawy i zrozumienie jakie to ważne dla Ciebie. Jeśli natknąłeś się na termin "Mini Udar" czy "TIA" lub martwisz się małymi udarami i przemijającymi atakami niedokrwiennymi, trafiłeś we właściwe miejsce.
Przejdź do zawartości StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™ Niebezpieczny udar krwotoczny Niektórzy zamiennie stosują dwa pojęcia, czyli udar mózgu i wylew. Nie do końca to słuszne, ponieważ nie każdy udar jest wylewem. Wręcz przeciwnie, wylew stanowi około 15% wszystkich przypadków udaru, i dotyczy wyłącznie udaru krwotocznego. Warto zatem pamiętać o rozróżnieniu na udar niedokrwienny (zawał mózgu) i udar krwotoczny (wylew). Czy to udar niedokrwienny, czy krwotoczny? Każdy typ udaru wynika z zaburzeń w obrębie naczyń krwionośnych mózgu, które mogą zostać zablokowane albo uszkodzone. W przypadku udaru niedokrwiennego mamy do czynienia z zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu. Tak się dzieje, kiedy dochodzi do dużego zwężenia albo całkowitego zamknięcia naczynia, które odpowiada za doprowadzenie krwi do określonego obszaru mózgu. Udar niedokrwienny może mieć charakter: zakrzepowy – wówczas wytwarza się zakrzep zamykający swobodny przepływ krwi w naczyniu krwionośnym; zakrzepowo-zatorowy – wtedy materiał zatorowy dopływający z innej części układu krwionośnego zamyka tętnicę. Ty materiałem jest albo oderwany zakrzep, albo skrzeplina powstająca w sercu; hemodynamiczny – jego przyczyna tkwi w gwałtownym spadku ciśnienia tętniczego, co ogranicza przepływ krwi w naczyniu krwionośnym. Z kolei udar krwotoczny jest powodowany przez pęknięcie naczynia krwionośnego. W efekcie krew wylewa się do okolicznych tkanek. Mimo że oba rodzaje udaru stwarzają wysokie zagrożenie dla życia pacjenta, to jednak udar krwotoczny uważa się za bardziej niebezpieczny. Na pewno częściej ma tragiczny finał. Wyróżnia się krwotoki śródmózgowe, kiedy naczynie uszkodzone zlokalizowane jest wewnątrz mózgu. Drugi typ to krwotok podpajęczynówkowy, w którym naczynie uszkodzone znajduje się na powierzchni mózgu, natomiast krew zaczyna się gromadzić pomiędzy mózgiem a ochronną błoną pajęczą. W tym przypadku dochodzi do pęknięcia naczyniaka lub większego tętniaka. Rozpoznanie wylewu krwi do mózgu Charakterystycznym symptomem udaru krwotocznego okazuje się nagły i wyjątkowo silny ból głowy. Jednocześnie pojawiają się inne objawy jak mdłości, osłabienie kończyn czy brak w nich czucia. W wielu przypadkach dochodzi też do zaburzeń świadomości i widzenia, a także utrata przytomności. Kluczowe w takiej sytuacji jest jak najszybsze wezwanie pomocy – od tego zależy nie tylko zdrowie, ale wręcz życie człowieka. Im wcześniej chory trafi do szpitala, tym większe szanse na jego uratowanie. Czas naprawdę ma ogromne znaczenie. Udzielanie pierwszej pomocy w razie udaru krwotocznego W najgorszej sytuacji są ci, którzy doznają wylewu w samotności. Często nie są w stanie samodzielnie wezwać pomocy. Więcej szczęścia mają osoby mieszkające z kimś albo mające objawy udaru krwotocznego w towarzystwie innych ludzi. Symptomy są na tyle charakterystyczne, że raczej nikt nie powinien mieć wątpliwości, co się dzieje. Pierwsza rzecz, którą należy wykonać, to ułożenie osoby dotkniętej wylewem w pozycji bocznej ustalonej. Następnym krokiem jest oczywiście niezwłoczne wezwanie pogotowia ratunkowego. W oczekiwaniu na karetkę należy cały czas starać się utrzymać kontakt z udarowcem. Może to być mocno utrudnione, ale dla lepszego rokowania trzeba dołożyć wszelkich starań, aby chory nie stracił przytomności. Najprostszym na to sposobem jest zadawanie nieskomplikowanych pytań. Bardzo ważne, aby takiej osoby nie zostawiać samej nawet przez krótką chwilę. Różne przyczyny wylewu Trudno jednoznacznie stwierdzić, co powoduje udar krwotoczny, ponieważ jego przyczyny bywają naprawdę różnorodne. Jest to niewątpliwie dość indywidualna kwestia. Uważać powinny osoby z predyspozycjami genetycznymi. Łatwo je stwierdzić. Wystarczy prześledzić liczbę przypadków występowania nadciśnienia albo udaru w każdej możliwej postaci. To są sygnały wskazujące na spore zagrożenie. Nie oznacza to oczywiście, że każda osoba z określonymi predyspozycjami genetycznymi na pewno przejdzie wylew. Ogromne znaczenie ma tak naprawdę styl życia i żywienia. Niedobry jest brak ruchu, ale równie niebezpieczna zbyt intensywna aktywność fizyczna. Znane są przypadki wylewu krwi do mózgu po przebiegnięciu wielu kilometrów. Tak się np. przytrafiło znanej amerykańskiej aktorce Sharon Stone, która doznała wylewu po joggingu. Warto też zwrócić uwagę na to, co pojawia się na talerzu. Zachowanie odpowiedniej i rozsądnej diety ma ogromny wpływ na zmniejszenie ryzyka wylewu. Najlepszym wyborem okazuje się dieta śródziemnomorska z warzywami na pierwszym planie i niewielką ilością mięsa. Lepiej też unikać picia alkoholu. Nie trzeba być całkowitym abstynentem, ponieważ kieliszek czerwonego, wytrawnego wina jest jak najbardziej wskazany – w diecie śródziemnomorskiej to przecież częsty dodatek do obiadu. Ważne jest jednak zachowanie umiaru. Z kolei palenie papierosów powoduje zwiększenie zagrożenia. Okazuje się, że osoby palące częściej doznają wylewu niż niepalące. Przyczyny czasami są też niezależne od stylu życia. Zdarza się, że wylew jest następstwem urazu głowy np. z powodu upadku. No i najważniejsza rzecz, czyli nadciśnienie tętnicze, które może powodować powstawanie mikrotętniaków w naczyniach mózgowych. Pod wpływem podwyższonego ciśnienia mogą one po prostu pękać.
Co to jest udar mózgu? Udary mózgu należą do grupy chorób naczyniowych centralnego układu nerwowego.Definiuje się je jako zespół kliniczny charakteryzujący się nagłym wystąpieniem ogniskowego deficytu neurologicznego lub globalnych zaburzeń czynności mózgu, którego objawy utrzymują się dłużej niż 24 godziny lub prowadzą do śmierci i nie mają innej przyczyny niż Wylew krwi do mózgu i udar to określenia, które często stosowane są zamiennie. Czy faktycznie odnoszą się do jednej dolegliwości zdrowotnej? Tłumaczymy, jakie są różnice pomiędzy udarem, a wylewem, jak rozpoznać ich objawy. Udar, a wylew – czy to to samo?Choć „udar” i „wylew” w mowie potocznej często stosowane są naprzemian nie oznacza to, że dotyczą one tego samego problemu zdrowotnego. Aby zrozumieć, gdzie leży różnica należy baczniej przyjrzeć się samemu zjawisku udaru również: Suplementy na serce: jakie wybraćCo to jest udar?Udar to zaburzenie czynności mózgu wskutek nieprawidłowego krążenia krwi. Istnieją dwa rodzaje udaru:Udar krwotoczny, spowodowany pęknięciem naczynia tętniczego i wylewem krwi do mózgu. To właśnie ten typ udaru jest nazywany powszechnie wylewem. Udary krwotoczne dzieli się na śródmózgowe i podpajęczynówkowe, w zależności od części mózgu, w której doszło do niedokrwienny, którego przyczyną jest zatrzymanie dopływu krwi do mózgu (nazywany czasem zawałem mózgu).Jak widać, udar, a wylew to dwie zupełnie inne sytuacje, odnoszące się do jednego zaburzenia. Należy dodać, że zdecydowana większość udarów ma charakter niedokrwienny – udary krwotoczne, czyli wylewy stanowią jedynie około 20% wszystkich udarów. Przyczyny udaru niedokrwiennegoCzęstą przyczyną udaru niedokrwiennego mózgu jest miażdżyca – choroba, w trakcie której światło tętnicy zostaje zwężone, a dopływ krwi do organów znacznie utrudniony. Do innych powodów udaru zalicza się zator, czyli skrzeplinę powstającą w sercu lub oderwanie blaszki – przyczyny udaru krwotocznegoNajczęstszą przyczyną wylewu jest wieloletnie zaniedbywanie zbyt wysokiego nadciśnienia tętniczego. Taki stan powoduje powstawanie mikrotętniaków, które po latach są podatne na pękanie. Zmiany mogą powstawać również wskutek ukrytych wad mózgu – kto jest w grupie ryzyka?Ryzyko wystąpienia udaru mózgu wzrasta wraz z wiekiem. Wiąże się ono jednak z innymi dolegliwościami, przez co coraz częściej udary spotykają również młodych ludzi. W grupie ryzyka znajdują się osoby cierpiące na:Nadciśnienie tętnicze,Cukrzycę,Nadwagę,Bezdech senny, ryzyko udaru jest większe u osób spożywających duże ilości alkoholu, palących papierosy i stosujących niezdrową dietę bogatą w wysoce przetworzone i tłuste produkty. Na udar krwotoczny narażone są także osoby stosujące stale leki przeciwzakrzepowe. Objawy udaru mózgu – jak je rozpoznać?Udar, zarówno krwotoczny jak i niedokrwienny to stan bezpośredniego zagrożenia życia. W razie jego wystąpienia niezwykle ważna jest odpowiednio szybka reakcja na specyficzne objawy. W takim razie, jak rozpoznać udar? Alarmujące są następujące symptomy:Osłabienie mięsni kończyny (niedowład, drętwienie),Zaburzenia mowy,Opadnięcie kącika ust,Wymioty,Zaburzenia widzenia,Bóle głowy,Zaburzenia równowagi,Utrata wspomniane dolegliwości mogą być zarówno objawami wylewu, jak i udaru w razie wystąpienia udaruOsoba, u której podejrzewany jest udar musi być jak najszybciej przewieziona do szpitala, gdzie zostanie poddana tomografii komputerowej. Badanie umożliwia stwierdzenie, jaki rodzaj udaru wystąpił i w której części mózgu jest zlokalizowany. Inne procedury medyczne wykorzystywane w razie udaru to np. rezonans magnetyczny oraz angiografia tętnic pamiętać, że w razie wystąpienia udaru czas jest na wagę złota – szybkie zapewnienie choremu pomocy medycznej zminimalizuje szkody, jakie udar wywoła w mózgu. Leczenie pacjenta po udarzePo udarze niedokrwiennym bardzo ważne jest wdrożenie leczenia przeciwzakrzepowego i przeciwpłytkowego. W niektórych przypadkach zaleca się również inwazyjne zwężanie tętnic szyjnych (angioplastykę).Jak chronić się przed udarem?Przebyty udar może pociągać za sobą poważne konsekwencje zdrowotne, w tym paraliż, zaburzenia mowy czy pamięci, a nawet zgon. Ryzyko wystąpienia udaru można zmniejszyć zmieniając tryb paleniaNałóg papierosowy to jedna z głównych przyczyn miażdżycy, która jest bezpośrednim powodem udaru niedokrwiennego. Chcesz zmniejszyć ryzyko udaru? Przestań palić!Ogranicz alkoholDuże ilości alkoholu wpływają bardzo niekorzystnie na funkcjonowanie układu krwionośnego. Aby oddalić od siebie ryzyko udaru warto zrezygnować z napojów wyskokowych lub chociaż zmniejszyć ich spożywanie do fizycznaUprawianie sportu wpływa pozytywnie na funkcjonowanie układu krwionośnego. Udowodniono, że regularna aktywność reguluje ciśnienie krwi i zapobiega stanom sprzyjającym udarowi, m. in. miażdżycy. Kontrola ciśnienia krwiPrzyczyną wylewu, czyli udaru krwotocznego jest wieloletnie zbyt wysokie ciśnienie krwi. Aby uchronić się przed wylewem, regularnie wykonuj badania dietaAby zminimalizować ryzyko wystąpienia udaru warto zmienić sposób żywienia na zdrowszy. Dieta przeciwudarowa powinna zawierać produkty obniżające ciśnienie krwi. Należą do nich m. in: łosoś, bataty, fasola, jagody, chudy nabiał, banany, orzechy, nasiona pamiętać, że udar, a wylew to tak naprawdę dwa rodzaje jednej dolegliwości, jaką jest udar mózgu. Nie należy zapominać i o tym, że udar nie dotyczy wyłącznie osób starszych – coraz częściej spotyka osoby młode, prowadzące niezdrowy tryb życia. Tymczasem wystarczy zaledwie kilka zmian, aby drastycznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia stanu zagrażającemu życiu.Udar jest bowiem stanem zagrożenia życia, wymaga więc niezwłocznego zastosowania odpowiedniego leczenia. Po przejściu udaru wymagana jest również rehabilitacja. W tym artykule dowiesz się, jak wygląda rehabilitacja oraz jakie ćwiczenia wykonywać w ramach rehabilitacji w domu, a także jaki sprzęt przysługuje Ci po udarze mózgu.Zawał i udar mózgu to dwie groźne choroby, które mogą doprowadzić do ciężkiego kalectwa, nawet śmierci. Pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego – jedna dotyczy serca i układu krążenia, zaś druga – mózgu i tkanki nerwowej. Jednak poza tym, że obie w sposób dramatyczny mogą pogorszyć jakość życia, mają jeszcze jedną wspólną cechę – są na ogół spowodowane przez te same czynniki. Zawał serca jest to martwica mięśnia sercowego spowodowana niedokrwieniem. Powstaje zwykle na tle choroby niedokrwiennej serca, której rozwój jest przyczyną zwężenia jednej z tętnic wieńcowych – naczyń, które zaopatrują mięsień sercowy w tlen. Najczęściej następuje to na skutek zakrzepu na pękniętej blaszce miażdżycowej, który zamyka naczynie wieńcowe. Do czynników ryzyka choroby wieńcowej i zawału serca należą: nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, otyłość, palenie papierosów, brak ruchu, stres. Zobacz film: "Uwarunkowania genetyczne chorób serca" Zawał serca w wielu przypadkach doprowadza do śmierci lub do znacznego ograniczenia aktywności w życiu codziennym. Udar mózgu to nagłe wystąpienie objawów uszkodzenia mózgu powstałego w wyniku zaburzeń krążenia mózgowego. Może przebiegać z utratą świadomości lub bez niej. Podłoże schorzenia stanowi niedokrwienie tkanki mózgowej wskutek zakrzepu lub zatoru tętnic mózgowych (jest to udar niedokrwienny – 80% przypadków) lub krwotok mózgowy (udar krwotoczny – około 20%). Udar niedokrwienny można nazwać zawałem mózgu, gdyż wskutek braku dopływu krwi do tkanki nerwowej dochodzi do jej martwicy. spis treści 1. Objawy udaru mózgu 2. Miażdżyca 1. Objawy udaru mózgu Mogą być bardzo różne, np.: porażenie lub niedowład (osłabienie) jednej kończyny albo całej połowy ciała, porażenie mięśni twarzy, zaburzenia czucia w połowie ciała, nagłe zaniewidzenie na jedno oko, zaburzenia zachowania, zaburzenia mowy i rozumienia słów. Przy odpowiednim leczeniu objawy te mogą się wycofać, przynajmniej częściowo. Czasami jednak pozostają już do końca życia. Nierzadko skutkiem udaru jest trwałe kalectwo lub nawet śmierć. Ważne jest jak najszybsze przewiezienie chorego do szpitala na oddział neurologiczny – najlepiej w ciągu 3 godzin od wystąpienia objawów. Niestety, rzadko jest to możliwe. Najczęstszymi przyczynami tego schorzenia są miażdżyca, a także nadciśnienie tętnicze i zatory pochodzenia sercowego (np. przy migotaniu przedsionków). Czynnikami ryzyka udaru są stany sprzyjające rozwojowi miażdżycy, a więc te same, które przyczyniają się do choroby wieńcowej i zawału serca! 2. Miażdżyca Współczesny stan wiedzy medycznej uznaje miażdżycę za przewlekły stan zapalny zajmujący przede wszystkim średnie i duże tętnice. Proces ten rozpoczyna się już w młodym wieku (nawet w dzieciństwie), jednak pierwsze objawy miażdżycy jego rozwoju pojawiają się zwykle dopiero około 50. roku życia. U osób z czynnikami ryzyka (genetyczne i środowiskowe – np. palenie tytoniu, bogatotłuszczowa dieta, brak ruchu) mogą wystąpić dużo wcześniej. Proces miażdżycowy rozpoczyna się uszkodzeniem śródbłonka naczyń krwionośnych, czyli komórek, które je wyściełają. Przyczyniają się do tego turbulentny (zaburzony) przepływ krwi w nadciśnieniu tętniczym, toksyczne składniki dymu papierosowego, wolne rodniki tlenowe, utlenione cząsteczki LDL (tzw. zły cholesterol), glikowane proteiny obecne w krwi cukrzyków. Uszkodzenie nabłonka prowadzi do agregacji płytek krwi i nacieku ściany naczynia przez leukocyty oraz makrofagi, które obładowane lipidami z czasem stają się komórkami piankowatymi, a także do namnażania się komórek mięśniowych tworzących ścianę naczynia. Powstaje blaszka miażdżycowa, która zwęża światło naczynia krwionośnego. Jeśli jest ona stabilna, nie powoduje na razie większych kłopotów. Jednak największe niebezpieczeństwo stanowi pęknięcie blaszki miażdżycowej, kiedy stanie się ona niestabilna pod wpływem toczącego się w niej procesu zapalnego i wydzielanych przez leukocyty białek zapalnych. Doprowadza to do powstania zakrzepu, który może zaczopować tętnice i przerwać strumień krwi płynący do narządu. Bez względu na to, jaka to będzie tkanka – nerwowa czy mięśniowa serca – skutek będzie podobny: martwica i utrata funkcji. Różnica polega na wrażliwości różnych komórek na niedokrwienie – neurony umierają szybciej niż komórki mięśni. Zarówno udar, jak i zawał serca mogą jednak prowadzić do śmierci lub trwałego kalectwa. Obie choroby manifestują się w zupełnie inny sposób, jednak do ich rozwoju przyczyniają się takie same czynniki. Jeśli chcemy uniknąć zarówno udaru, jak i zawału, warto już dziś zadbać o swoje zdrowie: Wykonać badania krwi na poziom cholesterolu i cukru. Kontrolować ciśnienie tętnicze. Rzucić palenie papierosów. Schudnąć, aby BMI było mniejsze niż 25. Więcej się ruszać – codziennie! Mniej się denerwować. Nie przesadzać z piciem alkoholu. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Karolina Kropiewnicka-Buczek Lekarz, autorka wielu publikacji naukowych.Koty mogą cierpieć na kilka rodzajów udaru. Warto znać ich objawy, aby być w stanie w porę pomóc naszemu mruczkowi. Fot. Shutterstock. Udar u kota jest stanem, podczas którego dochodzi do zaburzenia przepływu krwi w mózgu. Układ sercowo-naczyniowy u kotów jest co prawda nieco inaczej zbudowany niż u ludzi, ale również jest Udar mózgu – istota choroby Udar najczęściej, bo aż w 80% przypadków, jest skutkiem niedrożności jednej z tętnic doprowadzających krew do mózgu. Taką sytuację określa się jako udar niedokrwienny. Przyczyną zatkania naczynia jest zwykle miażdżyca, dlatego choroba dotyka przede wszystkim osoby starsze. W pozostałych 20% przypadków występuje udar krwotoczny, polegający na pęknięciu drobnej tętnicy i wylaniu się krwi do mózgu. Ten typ udaru grozi między innymi osobom z zaburzeniem krzepnięcia krwi oraz nadciśnieniem tętniczym. Zarówno udar niedokrwienny jak i krwotoczny mają ten sam skutek – powodują martwicę fragmentu mózgu. Ból głowy – po czym poznać, że to udar? Jeśli już wystąpi, jest bardzo niespecyficzny. W samym bólu nie ma szczególnie niepokojących cech. Zwykle nie jest szczególnie silny, ostry, nagły. Dla osoby, która miewa napięciowe bóle głowy lub napady migreny, ból głowy powstający podczas udaru mózgu nie różni się znacząco od tych dolegliwości. Udar mózgu u 70–80% osób przebiega zupełnie bezbólowo. Jeśli już ból wystąpi, to w przypadku udaru niedokrwiennego zwykle jest obecny od rana, od razu po przebudzeniu. Udar krwotoczny może objawić się dość nagłym bólem pojawiającym się w czasie wysiłku fizycznego. Dolegliwości umiejscawiają się często za oczami lub obejmują całą głowę. Mogą być odczuwane jako wrażenie opasywania, ucisku. Zobacz też: Czy to zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych? Zatkanie różnych tętnic, czyli różne objawy Udar mózgu charakteryzuje się ogromną różnorodnością objawów. Wynika to z tego, że zatkaniu mogą ulegać różne tętnice i to w różnym miejscu. Każda z nich doprowadza krew do konkretnych miejsc w mózgu. Z kolei każde miejsce odpowiedzialne jest za inne funkcje, jak: mówienie, wzrok, czucie, równowaga, świadomość czy myślenie. Te zdolności, oraz wiele innych, mogą ulec uszkodzeniu. Udar często objawia się osłabieniem i utratą przytomności. Trwa to różnie długo – od chwilowego omdlenia do kilkudniowej śpiączki. Może wystąpić zaburzenie kontaktu z osobą chorą, która nie wie gdzie jest, co się dzieje, nie poznaje bliskich. Mowa staje się bardzo niewyraźna lub jest zrozumiała, ale wypowiadane zdania pozbawione są sensu. Często dochodzi do paraliżu jednej kończyny lub ręki i nogi po tej samej stronie. Bywa, że chory nie odczuwa dotyku, temperatury oraz bólu w porażonych kończynach. Rzadko zdarza się nagła utrata wzroku, zwykle w jednym oku. Zobacz też: Na czym polegają nerwobóle twarzy? Tomografia rozstrzygnie wątpliwości! Chorobę można zwykle rozpoznać po charakterystycznych dolegliwościach. Zawsze jednak wykonuje się dodatkowe badania, zwykle tomografię komputerową głowy. Czasem pozwala ona rozstrzygnąć wątpliwości co do choroby. Jednak przede wszystkim dzięki niej można odróżnić udar niedokrwienny od krwotocznego. Jest to bardzo ważne, ponieważ oba typy leczone są w zupełnie inny sposób. O ile udar krwotoczny jest prawie zawsze widoczny w tomografii komputerowej, to badanie wykonane w udarze niedokrwiennym może początkowo nie ujawnić żadnych nieprawidłowości. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!Wylew jest potocznym określeniem udaru mózgu połączonym z krwotokiem mózgowym. W porównaniu z innymi odmianami udaru (zawał na tle zakrzepowym, zawał zatorowy) jest najcięższą jego formą. Objawy mogą być różne w zależności od tego, która tętnica została zajęta, a co z tego wynika – która część mózgu jest uszkodzona.W mowie potocznej udar i wylew zwykle oznaczają dokładnie to samo. Tymczasem z medycznego punktu widzenia nie zawsze jest to takie oczywiste. Istnieją bowiem dwa rodzaje udaru mózgu, z czego tylko jeden z nich można zamiennie nazwać wylewem. Wylew a udar Wielu pacjentów, chcąc dowiedzieć się czegoś o swojej chorobie odkrywa, że wylew i udar to zazwyczaj dwie całkiem różne dolegliwości. Jeśli u chorego stwierdzono udar niedokrwienny, oznacza to, że doszło do zamknięcia lub zawężenia światła naczyń krwionośnych, wskutek czego krew nie mogła w naturalny sposób dostać się do określonych części w mózgu i nastąpiło niedotlenienie. Jeżeli jednak naczynia krwionośne ulegną uszkodzeniu i pękną, wówczas krew wydostaje się na zewnątrz do tkanki mózgowej, niszcząc ją. Pierwszy z wymienionych rodzajów, a więc udar niedokrwienny, jest zdecydowanie częstszy i dotyczy ok. 80-90% wszystkich udarów. Nie ma on jednak nic wspólnego z wylewem. Z kolei drugi rodzaj, który zdarza się znacznie rzadziej (10-20% wszystkich przypadków udaru) to udar krwotoczny, czyli wylew krwi do mózgu. Udar a wylew Jak więc widać, udar i wylew to najczęściej kompletnie różne stany, zachodzące w zupełnie odmiennych, przeciwnych okolicznościach. Krótko mówiąc, każdy wylew jest udarem (czyli jego krwotoczną odmianą), natomiast nie każdy udar jest wylewem (zdarza się to maksymalnie u 1 na 5 wszystkich udarów). Różnice między tymi stanami dotyczą również przyczyn, przebiegu, objawów (choć kilka symptomów się pokrywa) czy metod postępowania i leczenia. Wylew krwi do mózgu to najczęściej efekt nadciśnienia tętniczego. Do innych jego przyczyn zalicza się pęknięcie tętniaka, pojawienie się urazu, występowanie nowotworu i jego przerzutów, zapalenie naczyń krwionośnych, cukrzycę, skazy krwotoczne oraz nałogowe zażywanie narkotyków, alkoholu i tytoniu. Czynnikiem, który go wywołuje, jest często silna sytuacja stresowa lub duży wysiłek. Udar niedokrwienny wynikać może z nieprawidłowego krzepnięcia krwi, dolegliwości związanych z sercem (np. zawał czy zaburzenia rytmu serca) oraz zmianami miażdżycowymi. Objawy udaru Choć do wylewu dochodzi zdecydowanie rzadziej, to jest on znacznie bardziej gwałtowny i nasilony od udaru niedokrwiennego. O wiele niebezpieczniejsze mogą być również jego skutki (śmiertelność wynosi ok. 40%). Wylew rozpoczyna się zwykle mocnym bólem głowy (według opinii niektórych pacjentów jest to najsilniejszy ból głowy, jaki odczuli w ciągu całego swojego życia), a u wielu osób również nagłą utratą przytomności i śpiączką. Poza nudnościami i wymiotowaniem (zazwyczaj w bardzo wczesnych godzinach rannych), chory może mieć zaburzenia świadomości, drgawki, jednoczęściowy paraliż ciała, sztywnienie karku, nadwrażliwość na światło i bodźce słuchowe. Udar niedokrwienny ma znacznie łagodniejszy przebieg, a jego symptomy mogą występować pojedynczo, zamiast wszystkie razem i mijać po pewnym czasie. Z tego powodu udar bywa mylony np. z objawami zatrucia lub migreny (ból i zawroty głowy, wymioty, nudności). W niektórych przypadkach dochodzić może również problem z precyzyjnym poruszaniem się, paraliż i niedowidzenie jednostronne, halucynacje, trudności z mówieniem, rozumieniem, umiejętnością pisania, czytania, liczenia, zapamiętywania i nazywania obiektów. Udar i wylew to poważne stany, bezpośrednio zagrażające życiu i wymagające jak najszybszej pomocy specjalistycznej. Chory powinien zostać natychmiast przewieziony do szpitala na tzw. oddział udarowy, na którym zostaną przeprowadzone badania ( tomograf komputerowy, rezonans magnetyczny, angiografia tętnic), a także podjęte leczenie i rehabilitacja.
. 251477485107268329150426
