Stosowanie Actiferolu u rocznego dziecka – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka Podejrzenie zapalenia oskrzeli i stosowanie leków u 3,5-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka Biegunka po zapaleniu oskrzeli u dziecka – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski
Cukrzyca dotyka coraz więcej dzieci. Atakuje nawet niemowlęta, a jej symptomy często długo nie są zbyt oczywiste, by podejrzewać chorobę. Jakie są przyczyny, objawy i sposoby leczenia cukrzycy? Czym się różni cukrzyca typu 1 od cukrzycy typu 2? Cukrzyca dziecięca Trudno pogodzić się ze świadomością, że małe dziecko zachorowało na nieuleczalną chorobę. Cukrzyca będzie rzutowała na całe jego przyszłe życie i może stać się wyraźnym obciążeniem. Niełatwe jest także pogodzenie się z faktem, że cukrzyca może mieć gwałtowny przebieg. Od chwili postawienia diagnozy życie całej rodziny się diametralnie zmienia. Wiedza o zastrzykach, pompach insulinowych, o odpowiednim poziomie cukru we krwi, o diecie dla cukrzyka – to wszystko będzie Waszą codziennością. Wasz dzień będzie podzielony na interwały czasowe wyznaczane przez podawanie dziecku insuliny. Z początku zapewne wszystko Was będzie przerażało, ale z czasem Wasza rodzina nauczy się prowadzić normalne życie. Większość dzieci zaczyna chorować na cukrzyce pomiędzy 5. a 8. rokiem życia. Następną grupą wiekową, która najczęściej zapada na tę chorobę są nastolatki pomiędzy 12. a 15. ostatnich latach lekarze zauważają jednak wzrost zachorowań u dzieci, które nie ukończyły jeszcze roczku. Cukrzyca typu 1 i 2 u dzieci Żeby wyjaśnić dobrze, w jaki sposób cukrzyca wpływa na organizm dziecka, zróbmy szybką powtórkę z biologii. Produkty, które spożywamy dzielą się na trzy podstawowe grupy: białka, tłuszcze i węglowodany. Te ostatnie są określane również mianem cukrów. Nie oznacza to, że są czymś słodkim. Węglowodanem (a więc cukrem) jest na przykład ryż lub makaron. Jedną z głównych funkcji węglowodanów jest odżywianie i dostarczanie energii ludzkiemu organizmowi. Po zjedzonym posiłku węglowodany są przetwarzane na glukozę. Glukoza trafia do krwi i wraz z nią jest transportowana do wszystkich komórek naszego ciała, które potrzebują energii z niej pochodzącej. Transport ten jest możliwy dzięki insulinie, dla której jest on głównym zadaniem. Insulina produkowana jest przez trzustkę, niewielki organ umiejscowiony w górnej, środkowej części jamy brzusznej. Na powierzchni każdej komórki znajdują się tzw. receptory insulinowe. Dzięki działaniu insuliny receptory te “otwierają się” na nią, a ona wnika do komórki wraz z pożywieniem, czyli glukozą pochodzącą z pokarmów. Cukrzyca polega na problemie z insuliną, a raczej z jej ilością. W zależności od tego, ile jej jest, rozróżnia się dwa rodzaje cukrzycy: typu 1 i typu 2. Cukrzyca typu 1 u dziecka Cukrzyca typu 1 polega na zbyt małej ilości insuliny we krwi dziecka. Jest to spowodowane tym, że trzustka produkuje jej za mało lub przestaje ją produkować zupełnie. Powoduje to, że życiodajna glukoza nie dociera do komórek. Nie mają one wystarczającej energii, by prawidłowo funkcjonować. Organizm zaczyna szukać źródeł energii w innych miejscach. Rozpoczyna się trawienie białek. Białka są podstawowym budulcem organizmu, można więc mówić o tym, że organizm zaczyna się sam wyniszczać od środka. Zaczyna on również pozyskiwać energię z tłuszczów, a to może z kolei doprowadzić do stanu zwanego kwasicą ketonową. Jest on bardzo niebezpieczny dla organizmu i wymaga hospitalizacji. Zbyt mała ilość insuliny we krwi sprawia, że glukoza krąży we krwi chorej osoby i nie organizm jej nie wykorzystuje. Cukrzyca typu 2 u dziecka Drugi rodzaj cukrzycy polega na czymś zgoła innym. Insulina jest produkowana przez trzustkę we właściwych ilościach, jednak komórki przestają na nią reagować. Nie otwierają się na dostawę glukozy, która krąży we krwi człowieka w wysokim stężeniu. Zjawisko to nazywa się insulinoopornością. Podobnie jak w przypadku cukrzycy typu 1, komórki organizmu są niedożywione i szukają źródeł energii w białkach i tłuszczach. Jednocześnie stale wysyłają one sygnał do trzustki, że nie dotarła do nich insulina. Trzustka bombardowana jest fałszywymi zgłoszeniami o zapotrzebowaniu i produkuje nieustannie insulinę. Z czasem jej wydajność słabnie, trzustka staje się zwyczajnie zbyt wyeksploatowana, by normalnie funkcjonować. Produkcja insuliny ustaje. Cukrzyca u dzieci – przyczyny Nie są do końca zbadane i wyjaśnione mechanizmy odpowiedzialne za cukrzycę. Z całą pewnością jest ona dziedziczna. Udowodnione naukowo zostało również, że na cukrzycę typu 2 wpływa wada układu odpornościowego. Przeciwciała produkowane przez ludzki organizm zaczynają niszczyć komórki trzustki. Atakowane są białka komórek beta, czyli dokładnie te, które produkują insulinę. Układ odpornościowy może zacząć pracować w niewłaściwy sposób pod wpływem pewnych impulsów wywoływanych przez choroby wirusowe i bakteryjne. Badania potwierdzają również, że cukrzyca z nieznanych przyczyn dotyka dzieci matek, które w chwili zajścia w ciążę miały ponad czterdzieści lat. Naukowcy są także zgodni co do tego, że zapadnięciu na cukrzycę sprzyja otyłość i siedzący tryb życia. Aktywność fizyczna powoduje, że w organizmie zachodzą procesy hormonalne, które wpływają na wrażliwość komórek na działanie insuliny – znacząco ją zwiększają. Cukrzyca u dzieci: objawy Cukrzyca przez długi czas może przebiegać bezobjawowo lub objawy te są na tyle łagodne oraz niecharakterystyczne, że są ignorowane. Cukrzycy często towarzyszy zmęczenie, senność, ospałość, brak koncentracji. Dziecko bywa rozdrażnione bez powodu, szybko się męczy. Stale towarzyszy mu wzmożone pragnienie. Dodatkowo przy cukrzycy typu 1 dziecko może zacząć gwałtownie chudnąć, ale jednocześnie ma wilczy apetyt na wszystko, co znajdzie się w zasięgu jego rąk. Maluch cierpiący na cukrzycę typu 1 wolniej rośnie, często jest wyraźnie mniejszy od rówieśników. Z kolei cukrzyca typu 2 powiązana jest z nadwagą. Dziecko jest większe od rówieśników, nierzadko otyłe. Cukrzyca u dzieci: leczenie Leczenie jest uzależnione od rodzaju cukrzycy. Jeżeli jest to cukrzyca typu 2, a więc związana z niewrażliwością komórek organizmu na insulinę, wprowadzane jest leczenie farmakologiczne. Podawane leki mają za zadanie zwiększyć wrażliwość komórek na insulinę. Dzięki nim przepuszczają ją przez swoją błonę śluzową i glukoza ma szansę dotrzeć do nich i zostać zamieniona w energię. Cukrzyca typu 1 wymaga natomiast podawania insuliny. Sposobów na to jest kilka. Pierwszym, najczęściej spotykanym rozwiązaniem są zastrzyki z insuliną. Można również insulinę podawać przy użyciu tzw. penów. Ich nazwa pochodzi od tego, że przypominają wyglądem długopis. W penie umieszcza się fiolkę z insuliną i za pomocą bardzo cienkiej i krótkiej igiełki się ją podaje (zazwyczaj w udo lub w ramię). Peny są bardzo wygodne, zajmują niewiele miejsca i można za ich pomocą wykonać zastrzyk o każdej porze i w każdych warunkach. W przypadku malutkich dzieci często stosuje się pompę insulinową. Jest to niewielkie i lekkie urządzenie, które połączone jest na stałe z ciałem. W fałd skóry na brzuchu wkłuta jest igiełka. Wymienia się ją maksymalnie co 5 dni. Jest to dobre rozwiązanie przy malutkich dzieciach, ponieważ nie trzeba malucha kłuć kilka razy dziennie. Pompa ma również wysoką dokładność w odmierzaniu ilości podawanej insuliny. W leczeniu cukrzycy, niezależnie od tego czy jest to cukrzyca typu 1 czy 2, kluczowe jest także stosowanie odpowiedniej diety.Świadczy o tym lekko podwyższony poziom fosfor nieorg. 5,5 mg/dl i fosfatazy zasadowej 287 u/l oraz obniżony vit. D3 25 (OH)- 36,30 ng/ml. Trzeba pamiętać,że nie wystarczy samo podawanie vit.D3, potrzebne są kąpiele słoneczne minimum 30min dziennie, bo dopiero słońce uaktywnia podawaną witaminę w kropelkach do formy działającej.
Pytanie nadesłane do redakcji Czy 2,5-letnie dziecko może zachorować na cukrzycę i jakie czeka go leczenie? Odpowiedziała dr med. Joanna Nazim Klinika Endokrynologii Dzieci i Młodzieży Katedry Pediatrii Polsko-Amerykański Instytut Pediatrii w Krakowie Cukrzyca może pojawić się u dziecka w każdym wieku. Jeszcze kilkanaście lat temu cukrzyca u najmłodszych dzieci rozwijała się wyjątkowo rzadko. Ostatnio jednak zapadalność na tę chorobę u dzieci do 5. roku życia bardzo szybko wzrasta. Najczęstszą postacią cukrzycy u dzieci w wieku powyżej 6. miesiąca życia jest cukrzyca typu 1, spowodowana znacznym niedoborem insuliny, który jest następstwem autodestrukcji (samozniszczenia) wysp trzustkowych produkujących ten hormon. Insulina jest substancją wydzielaną do krwi przez tzw. komórki beta wysp trzustki, niezbędnym do prawidłowego przyswajania przez różne tkanki organizmu glukozy pochodzącej ze spożytych węglowodanów, a także do produkcji białka i tłuszczu budujących rosnący organizm. Pierwszymi objawami budzącymi podejrzenie rozwijającej się cukrzycy są: wielomocz (częste oddawanie dużych objętości moczu, także w nocy) wzmożone pragnienie i picie dużej ilości płynów chudnięcie. U małych dzieci można też zauważyć narastające osłabienie, niechęć do zabawy, nadmierną senność. Objawy te często pojawiają się w czasie lub bezpośrednio po przebytej infekcji np. układu oddechowego. Jeżeli trzustka wydziela zbyt mało insuliny lub całkowicie przestaje ją produkować, jedyną metodą leczenia jest zastosowanie insuliny. Insulina jest podawana w formie wstrzyknięć za pomocą specjalnych wstrzykiwaczy, tzw. piór insulinowych, lub w postaci ciągłego podskórnego wlewu z użyciem osobistej pompy insulinowej. Ilość podawanej codziennie insuliny, częstość i pora jej wstrzyknięć są zmienne i zależą od liczby spożywanych przez dziecko posiłków, ich wielkości i składu oraz od trybu życia dziecka i ewentualnej obecności dodatkowych chorób. Żywienie jest więc obok insulinoterapii bardzo istotnym elementem leczenia. Posiłki powinny dostarczać ilości energii niezbędnej do prawidłowego wzrostu dziecka i utrzymania masy ciała należnej do wzrostu. W komponowaniu posiłków zaleca się przestrzeganie zasad tzw. zdrowego żywienia i unikanie spożywania tzw. węglowodanów prostych. Odpowiedni dobór dawek insuliny do zmieniających się potrzeb dziecka ma na celu utrzymanie stężenia glukozy we krwi jak najbliższego wartościom prawidłowym, celem unikania niekorzystnego wpływu nadmiaru, jak i niedoboru glukozy na funkcje różnych narządów ciała. Piśmiennictwo: ISPAD Clinical Consensus Guidelines 2009, Compendium. Pediatric Diabetes, 2009; 10 (Supl. 12). Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2011. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. Diabetologia Praktyczna, 2011; 12 (Supl. A).
Gorączka u dziecka - jak reagować, jak wygląda leczenie i kiedy należy udać się do lekarza? Przedstawiamy odpowiedzi na pytania o to, jak należy zachować się w sytuacji wysokiej temperatury u maluszka. Oto krótki poradnik, który przyda się zwłaszcza początkującym rodzicom. Temperatura u dziecka pojawia się bardzo często podczas infekcji wirusowej lub bakteryjnej. W przypadku małych dzieci, sytuacja ta potrafi bardzo szybko ulec zmianie. Temperatura może zmienić się niemal z godziny na godzinę. Temperatura u dziecka - co oznacza i jak reagować? Jakie są przyczyny gorączki u dziecka?Należy mieć na uwadze fakt, że wskaźnik temperatury jest nieco inny aniżeli u osób dorosłych. Temperatura 38 stopni Celsjusza to w przypadku dzieci nadal stan podgorączkowy. I działa on korzystnie na walkę z chorobą. Wynika to z faktu, że taka temperatura zwiększa ukrwienie tkanek i stymuluje układ odpornościowy. Z kolei jeżeli temperatura przekroczy tę granicę, wówczas osłabia ona organizm i należy ją obniżyć. Jednym ze sposobów jest podanie łagodnych leków przeciwgorączkowych w syropie lub czopkach. Zobacz wideo Gorączka u dziecka - jak reagować? Objawy gorączki u dziecka - czym się charakteryzują?Objawy gorączki u dziecka są zazwyczaj łatwe do rozpoznania. Wysoka temperatura u dziecka jest zazwyczaj wyczuwalna ręką, poprzez dotknięcie czoła lub policzków. Można ją zauważyć nawet bez użycia termometru. Objawy charakterystyczne przy gorączce u dziecka to:czerwone wypieki na twarzy;trudności z oddychaniem - dziecko oddycha przez usta;dziecko jest marudne, apatyczne, senne;jego oddech staje się szybszy i nieco płytszy, niż na co dzień;dziecko popłakuje;ma załzawione u dziecka rocznego - jak się zachować?Gorączka u dziecka rocznego jest nieco inaczej mierzona, aniżeli w przypadku dorosłych. Temperatura 38 stopni to w dalszym ciągu tylko stan podgorączkowy. Nie mniej jednak, jeżeli dany maluszek przechodzi tak zwaną długotrwałą infekcję, pobieżne badanie temperatury ciała nie wystarcza i nie jest miarodajne. W takich sytuacjach należy mierzyć temperaturę co najmniej dwa razy dziennie. Najlepiej rano tuż po przebudzeniu się maleństwa oraz po południu. Warto jest zapisywać uzyskane pomiary. Wówczas będziemy mogli pokazać, jak wyglądał przebieg gorączki lekarzowi, co ułatwi mu późniejszą diagnozę. Warto dodać, że podczas infekcji wirusowej gorączka utrzymuje się zazwyczaj od 3 do 5 dni. Następnie spada. Później znowu się podnosi i po tym etapie wszystko spada do u dziecka - jak ją mierzyć?Temperatura u dziecka wymaga obserwowania i prawidłowego pomiaru. Niekiedy stanowi to spory problem dla rodziców, zwłaszcza początkujących. Na szczęście istnieją na to pewne sposoby: pod pachą - ta metoda jest najwygodniejsza w przypadku dzieci starszych, ewentualnie cierpliwych i mało ustach - sposób ten sprawdza się u małych i większych dzieci; pomiar daje wynik wyższy o 0,3ºC od odbytnicy - w ten sposób mierzymy gorączkę u niemowlaka, z uwagi na krótki czas mierzenia i szybki wynik pomiaru; końcowy wynik jest wyższy o 0,5ºC od rzeczywistej temperatury u dziecka jak zbić - sprawdzone sposoby"Gorączka u dziecka jak zbić" to temat najbardziej istotny w przypadku przedłużającej się i bardzo wysokiej temperatury. Gorączka u dziecka najczęściej pojawia się wieczorem lub w nocy. Możemy pomóc dziecku poprzez podanie leku przeciwgorączkowego. Niemowlaki i małe dzieci muszą przyjmować preparaty przeciwgorączkowe w syropach. Powinniśmy też używać leków, które są dostosowane do masy ciała dziecka. Najmłodszym najczęściej podaje się paracetamol, który zaczyna działać w ciągu 30-60 minut od podania. Z kolei Ibuprofen, oprócz działania przeciwgorączkowego, ma również działanie u trzylatka - jak pomóc dziecku z gorączką?Gorączka u trzylatka nie jest nic przyjemnym. Wysoka temperatura ciała sprawia, że organizm dziecka poci się i traci elektrolity oraz wodę. Dziecko jest słabe i zmęczone. Aby pomóc naszemu maluchowi przetrwać ten trudny czas, możemy skorzystać z następujących rad:Kiedy nasz maluszek jest chory bardzo ważne jest regularne nawadnianie go poprzez podawanie płynów. Najlepiej podawać do picia czystą wodę. Dla urozmaicenia smaku możemy dodawać sok z malin, miód czy cytrynę. Doskonale sprawdzą się, także herbatki obniżaniu gorączki u dziecka pomóc mogą chłodne okłady na dziecko musi odpoczywać w łóżku. Zadbaj o to, aby pomieszczenie miało właściwą temperaturę. Nie było ani za gorące, ani za zimne. Pokój powinien być regularnie wietrzony i nawilżaczy do częściej piżamkę i pościel - dziecko podczas gorączki szybko się u dziecka kiedy do szpitala - o czym warto wiedzieć?Gorączka u dziecka - kiedy rodzic powinien udać się z dzieckiem do szpitala? Odpowiedź na to pytanie wymaga przeanalizowania konkretnej sytuacji. Wyraźnym sygnałem, który świadczy o konieczności zabrania dziecka do szpitala jest bardzo wysoka temperatura i drgawki. Pamiętaj, aby nie wkładać niczego do buzi w momencie drgawek dziecka. W takich sytuacjach należy położyć dziecko na boku na podłodze. Po ataku drgawek jak najszybciej wezwij pogotowie ratunkowe lub lekarza, aby uniknąć tych następstwa - obniż szybko szczęście tak trudne sytuacje jak drgawki pojawiają się rzadko. Zazwyczaj większość maluchów po obniżeniu temperatury zaczyna się normalnie bawić, a stan fizyczny wyraźnie się poprawia.
Odpowiedziały. Pojawienie się zmian skórnych w okolicy oczu odpowiada najczęściej prosakom. Zwykle prosaki przybierają postać drobnych twardawych grudek o białawym zabarwieniu i są związane z retencją mas keratynowych w obrębie mieszka włosowego. Nie wymagają leczenia i zwykle ustępują samoistnie w ciągu kilku tygodni.
Czy któraś z Was to miała? Czy stosowałyście specjalną dietę? Czy objawy ustąpiły po porodzie? Podzielcie się swoimi doświadczeniami. KAŻDY TEMATZdrowie i urodaCUKRZYCA CIĄŻOWA Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej →Witam serdecznie, zaniepokoiły mnie wyniki mojej rocznej córki, proszę fachowca o poradę, czy lecieć od razu do lekarza czy zrobić jeszcze raz wyniki kontrolne za np. 2 tyg. wyniki Leukocyty 8,87, Erytrocyty 4,29, hemoglobina 12, hematokryt 34,9, mcv 81,4 , mch 28, mchc 34,4 ,
Cukrzyca u dzieci to najczęstsza choroba przewlekła wieku rozwojowego. Co gorsza, z każdym rokiem liczba zachorowań u dzieci wzrasta. Sprawdź, jakie są objawy cukrzycy u dzieci, co ją wywołuje, a także jak można rozpoznać chorobę. Czy dzieci chorują na cukrzycę? Cukrzyca jest grupą chorób metabolicznych, które manifestują się hiperglikemią, czyli podwyższonym stężeniem glukozy we krwi. Długotrwała hiperglikemia jest wyjątkowo niebezpieczna dla organizmu, gdyż może doprowadzić do trwałego uszkodzenia wielu narządów, zwłaszcza oczu, nerek i serca. Z danych epidemiologicznych wynika, że na całym świecie na cukrzycę mogą chorować 422 miliony osób. Szacuje się, że co 11 osoba dorosła ma zdiagnozowaną cukrzycę. Choroba występuje także u dzieci. Stała się najczęstszym schorzeniem przewlekłym wieku rozwojowego. Cukrzyca wykrywana jest nawet u niemowląt i nastolatków. Co gorsza, z każdym rokiem liczba przypadków cukrzycy u dzieci wzrasta. Szacunki NFZ podają, że do 2025 roku liczba pacjentów chorych na cukrzycę i nadciśnienie wzrośnie o blisko 35 proc. Jeśli chodzi o dzieci, to samo źródło podaje, że ,,w 2018 r. cukrzycę typu I miało blisko 22 tys. dzieci i młodzieży do 18 roku życia" ( Przyczyny cukrzycy u dzieci. Czy choroba ta może być dziedziczona? Przyczyną cukrzycy u dzieci jest defekt wydzielania lub działania insuliny – hormonu produkowanego przez komórki beta trzustki, który obniża stężenie glukozy we krwi. Organizm zdrowej osoby produkuje insulinę w odpowiednim ilościach, co skutkuje zaopatrywaniem komórek w niezbędną energię, pozyskiwaną między innymi z glukozy, a co za tym idzie regulacją glikemii. Po zjedzeniu posiłku poziom glukozy we krwi wzrasta. Wówczas komórki beta trzustki produkuję insulinę, która umożliwia metabolizm glukozy i w ten sposób zapewnia energię niezbędną do wykonywania codziennych czynności. Jeśli stężenie glukozy spada, organizm przestaje wydzielać insulinę, a zamiast niej wydziela inne hormony, które podnoszą stężenie glukozy do odpowiedniego poziomu. U dziecka chorego na cukrzycę mechanizm ten zawodzi. Czy dziecko może odziedziczyć cukrzycę? Czynniki genetyczne mogą wpływać na zwiększone predyspozycje do wystąpienia cukrzycy. Źródła podają, że ,,ryzyko rozwoju cukrzycy typu 1 u dzieci jest 3 razy większe, gdy choruje na cukrzycę typu 1 ojciec. Zwiększa się również, gdy choruje rodzeństwo.” ( Objawy cukrzycy u dzieci - czy zawsze są typowe? Cukrzyca u dzieci objawia się zazwyczaj: wielomoczem (poliurią), wzmożonym pragnieniem (polidypsją), wzmożonym lub osłabionym łaknieniem, spadkiem masy ciała. Wymienia się także mniej charakterystyczne objawy cukrzycy u dzieci, takie jak: senność, osłabienie, zaburzenia widzenia, bóle mięśni, trudno gojące się rany, choroby intymne – grzybica pochwy, zapalenie napletka. Pierwsze objawy cukrzycy u dzieci mogą wystąpić w każdym wieku. Warto jednak zapamiętać, że cukrzyca typu 1 manifestuje się u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, zaś cukrzyca typu 2 u nastolatków. Groźnym objawem natomiast jest kwasica ketonowa, gdyż stanowi powikłanie nieleczonej cukrzycy. Kwasica ketonowa jest zespołem przemiany węglowodanowej, tłuszczowej, białkowej oraz gospodarki wodno-elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej. Jest to wynik nagłego i dużego niedoboru insuliny. Jakie są objawy skórne cukrzycy u dzieci? Niewystarczająco szeroko omawianymi objawami cukrzycy u dzieci są objawy skórne. Zakażenia zarówno bateryjne, jak i grzybiczne są powszechne przy tym schorzeniu. Wielu chorych cierpi na grzybicę międzypalcową. Hiperglikemia utrudnia gojenie ran, co ułatwia rozwój bakteriom, a to z kolei może prowadzić do czyraków i innych groźniejszych chorób, jak np. róża zgorzelinowa lub pęcherzowa. Innym objawem świadczącycm o tym, że glikemia chorego nie jest w normie może być stwardniała skóra. Pojawiają się także pęcherzyki wypełnione surowicą i rumieniowe ogniska w okolicy stawów. U dziecka z cukrzycą często występują także zajady, które się nie goją. Na czym polega cukrzyca typu 1 u dzieci? Wymienia się dwa podstawowe powody niewłaściwej regulacji glukozy w organizmie, skutkujące hiperglikemią. Jeden z nich wynika z tego, że komórki beta trzustki nie produkują insuliny w odpowiedniej ilości, a drugi z tego, że insulina jest wydzielana w odpowiedniej ilości, ale tkanki organizmu nie są wrażliwe na jej działanie. W pierwszym przypadku diagnozuje się u dzieci cukrzycę typu 1 (inaczej cukrzycę insulinozależną), zaś w drugim cukrzycę typu 2. Wśród dzieci i młodzieży w Polsce dominuje cukrzyca typu 1, która jest chorobą autoimmunologiczną, uwarunkowaną genetycznie. Stanowi ona zdecydowaną większość wszystkich przypadków zachorowań. W przebiegu schorzenia dochodzi do nieprawidłowej odpowiedzi immunologicznej. Organizm dziecka produkuje przeciwciała, które niszczą trzustkę, prowadząc do wyniszczenia komórek odpowiedzialnych za produkcję insuliny. Cukrzyca typu 1 u dzieci może rozwinąć się w każdym wieku. Średnio jest wykrywana od 6 miesiąca życia do okresu wczesnej dorosłości. Co warto podkreślić, cukrzyca u niemowlaka, który nie ukończył 6. miesiąca życia zazwyczaj jest wynikiem mutacji genetycznych. Jak objawia się cukrzyca typu 2 u dzieci i młodzieży? Zdecydowanie rzadziej wykrywa się cukrzycę typu 2 u dzieci. Warto jednak podkreślić, że w większości przypadków cukrzyca typu 2 jest wykrywana u nastolatków. Pierwsze symptomy zazwyczaj pojawiają się w okresie dojrzewania lub w drugiej dekadzie życia. Średnia wieku w momencie rozpoznania choroby wynosi ok. 13,5 roku. Cukrzyca typu 2 nie jest uwarunkowana genetycznie. Za jej rozwój w dużej mierze odpowiadają czynniki środowiskowe, zwłaszcza niewłaściwa dieta. Ten typ choroby dotyka głównie osoby z nadwagą i otyłością. Z uwagi na zwiększenie częstości występowania nadwagi i otyłości wśród dzieci i młodzieży, rośnie też ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. Jak rozpoznać cukrzycę u dziecka? Na czym polega diagnostyka? Obecność wymienionych objawów nie wystarczy do rozpoznania cukrzycy u dziecka. Konieczne jest wykonanie badań diagnostycznych. W pierwszej kolejności wykonuje się badania laboratoryjne na oznaczenie stężenia glukozy we krwi. Badania krwi należy wykonać na czczo. Poziom cukru we krwi u dziecka powinien wynosić 70-99 mg/dl. Jeśli przekracza 126 mg/dl, daje to lekarzowi podstawy do zdiagnozowania cukrzycy. Przy wartościach powyżej 99 mg/dl stwierdza się jedynie podwyższony cukier u dziecka. W razie wątpliwości wykonuje się doustny test obciążania glukozą, który polega na oznaczeniu stężenia glukozy na czczo, a następnie 2 godziny po podaniu dziecku 1,75 glukozy na kilogram masy ciała. Za normę uznaje się stężenie do 140 mg/dl, zaś o cukrzycy świadczy glikemia wynosząca powyżej 200 mg/dl dwie godziny po podaniu glukozy. W diagnostyce cukrzycy u dzieci wykonuje się także inne badania, badanie kreatyniny, jonogram, próby wątrobowe, gazometrię w celu oceny stopnia zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej, badanie ogólne moczu w celu oceny glukozurii oraz ketonurii. Na czym polega leczenie cukrzycy u dzieci? Czy choroba ta jest wyleczalna? Leczenie cukrzycy u dzieci i nastolatków na przede wszystkim na celu dbałość o ich prawidłowy rozwój (zarówno psychiczny, jak i fizyczny), jakość życia, a także zapobieganie wystąpieniu ostrych i przewlekłych powikłań tej choroby. Co wpływa na to, jaki rodzaj leczenia zostanie obrany przez lekarza? Jest to przede wszystkim: typ cukrzycy, wiek dziecka, potrzeby, predyspozycje i możliwości dziecka. Leczenie cukrzycy u dzieci i młodzieży polega głównie na zastępowaniu insuliny lub podawniu innych doustych leków przeciwcukrzycowych. Dodatkowo niezbędne jest ciągłe monitorowanie glikemii u dziecka, edukowanie i uświadamianie rodziców/opiekunków na temat zdrowego stylu życia oraz ogólnej profilaktyki cukrzycy (o której piszemy w dalszej części artyułu), a także samych aspektów choroby i np. obliczania dawak insuliny, używania pompy insulinowej, odczytywania wyników na sensorach do mierzenia glukozy, postępowania w przypadku infekcji, hipoglikemii czy hiperglikemii u dziecka, itd. Lista umiejętności do opanowania w przypadku dziecka-diabetyka, a także proces jego pielęgnacji są zatem dość skomplikowane. Czy cukrzyca u dzieci jest wyleczalna? Ciągły rozwój medycyny sprawia, że powstaje coraz więcej nowych preparatów insulinowych. Postęp w zakresie leczenia cukrzycy umożliwia dobór bardziej indywidualnej metody insulinoterapii. Te działania pomagają w leczeniu cukrzycy u dzieci, jednak wciąż nie są w stanie skutecznie wyleczyć. Aby wyrównywać poziom glikemii u dzieci, stosuje się podawanie insuliny najbardziej zbliżonej do jej fizjologicznej sekrecji. Odbywa się to poprzez iniekcje skórne lub przy użyciu pompy insulinowej, (która - należy zaznaczyć - jest refundowana osobom chorym na cukrzycę do 26. roku życia.). Warto przy tym wspomnieć o normach insuliny u dzieci. M. Myśliwiec w swoim artykule ,,Cukrzyca u dzieci..." podaje, że - dobowe zapotrzebowanie na insulinę u dzieci wynosi 0,6–0,75 j./kg/d., natomiast w okresie dojrzewania — 1,5–2,0 j./kg/d. Jak można przeczytać w ,,Insulinoterapia i osobiste pompy insulinowe…” (Pańkowska, 2003) insulinoterapia przy użyciu pomp insulinowych uznawana jest za najlepszy sposób terapii cukrzycy typu 1, pozwalając na wyrównanie poziomu cukru we krwi oraz zmniejszając ryzyko wystąpienia hipoglikemii. Dodatkowo jest dużo bardziej komfortowa niż stosowanie zastrzyków podskórnych. Autorzy ,,Osobistej pompy insulinowej u 7-tygodniowego niemowlęcia z cukrzycą noworodkową” (2006) podają, że noworodki z rozpoznaną cukrzycą mogą być bezpieczne i skutecznie leczone przy pomocy pompy insulinowej. Cukrzycę u małych dzieci łatwiej leczyć za pomocą wspomnianego urządzenia niż u tych starszych, w wieku szkolnym, ponieważ to wymaga od nich większej motywacji i świadomości. Jest to zatem znacznie bardziej problematyczne, dlatego decyzję o typie leczenia podejmuje lekarz wraz z rodzicami chorego dziecka. Obecnie na rynku są dostępne sensory, dzięki którym możliwe jest nieprzerwane monitorowanie glikemii u dzieci. Takie czujniki mają postać elektrod wstrzykiwanych pod skórę, które mierzą poziom cukru we krwi. Wyniki można odczytać przykładając urządzenie z uprzednio zainstalowaną aplikacją do miejsca, w którym znajduje się elektroda. Smartfon pomocny w monitorowaniu poziomu glukozy? Oczywiście! Jest to bardzo korzystne rozwiązanie, choć niestety dość kosztowne. Kluczem do prawidłowego leczenia cukrzycy jest odpowiednio przeprowadzina diagnostyka. Czasem zamiast insulinoterapii stosuje się doustne podawanie leków przeciwcukrzycowych. Jak widać, istnieją liczne metody leczenia cukrzycy u dzeci. Mali pacjenci muszą również przebywać pod stałą opieką diabetologa, przechodzić systematyczne badania i kontrole, a także monitoring w kierunku powikłań i chorób współistniejących. Profilaktyka cukrzycy u dzieci. Co zrobić, by opóźnić jej rozwój? Okazuje się, że obecnie nie ma żadnego sprawdzonego sposobu na to, aby zapobiec lub chociażby opóźnić wystąpienie cukrzycy typu 1 u dzieci. Profilaktyka przy tego typu chorobie nie jest możliwa zarówno wśród ogólnej populacji, jak i u osób szczególnie narażonych na jej wystąpienie (znajdujących się w tzw. grupach ryzyka). Sytuacja wygląda zupełnie inaczej w przypadku cukrzycy typu 2. Tutaj możliwe i zalecane jest podejmowanie różnych działań, które mogą zapobiec lub opóźnić jej wystąpienie u dziecka. Jesteś rodzicem lub opiekunem? Oto, co zakłada profilaktyka cukrzycy typu 2 u dzieci: Po pierwsze regularna aktywność fizyczna. Zachęć swoje dziecko do sportu. Może to być bieganie, jeżdzenie na rowerze, pływanie, gimanastyka, sporty walki, a może balet? Pamiętaj, że aktywność musi być dostosowana do wieku i możliwości dziecka. Przede wszystkim postaw na to, co lubi Twoja pociecha, by aktywność stała się przyjemnością. Ruch zmniejsza ryzyko wystąpienia otyłości, a to z kolei zapobiega cukrzycy typu 2. Jeśli dziecko nie chce ćwiczyć, prowokuj różne sytuacje, które zmuszą go do porusznia się, z nim przystanek wcześniej, jeśli jedździsz komunikacją miejską, by przejść spacerem dłuższy odcinek drogi, Dieta - to słowo klucz. Zadbaj o zdrowe, regularne i pełnowartościowe posiłki dla swojego dziecka. Najlepiej postaw na składniki o niskim idenksie glikemicznym. Staraj się unikać wysokoprzetworzonej żywności. Podczas przygotowywania posiłku wybieraj raczej gotowanie i pieczenie zamiast smażenia (szczególnie na głębokim tłuszczu). Ogranicz spożycie cukrów prostych i dużej ilości soli w niezdrowych przekąskach. Ponadto - czytaj etykiety. Te wszystkie działania z pewnością poprawią stan zdrowia Twojego dziecka i całej rodziny, a także zmniejszą ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 i inne choroby.
. 412 155 467 285 107 382 367 431
cukrzyca u rocznego dziecka forum
